ఆదిత్య 2 పొద్దునే లేచి చదవటం మొదలు పెట్టాను, ఎందుకంటే మాకు రోజు మర్చి రోజు ఎగ్జామ్స్… ఈ రోజంతా అస్సలు అనూ నన్ను చూడలేదు నేను కూడా దాని మొహం చూడకుండా ఉండలేకపోయాను అందుకే సరిగ్గా చదవలేదు.
తెల్లారి ఎగ్జామ్ ఏదో రాసాను అనిపించి బెల్ కొట్టగానే బైటికి వచ్చేసాను, అను మొన్న కనిపించిన అబ్బాయి తోటే మళ్ళీ నవ్వుతూ వచ్చింది, నేను చూస్తున్నాను అని తెలిసి వాడికి బాయ్ చెప్పి హగ్ చేసుకుని, బుగ్గ మీద ముద్దు ఇచ్చింది, నేను కళ్ళు ఆర్పకుండా తననే చూసాను, తను నన్ను ఇప్పుడేం చేస్తావ్ అన్నట్టు ఒక వెకిలి నవ్వు నవ్వుతూ నా ముందుకి వచ్చింది.
నా పక్కకి వచ్చి నిలబడింది పక్కకి జరిగాను, మళ్ళీ నవ్వుతూ నా పక్కకి వచ్చి నన్ను తొంగి చూసింది…పక్కనే ఉన్న వేప చెట్టు దెగ్గర గడ్డిలో కూర్చున్నాను, అను నా దెగ్గరికి వచ్చింది వెకిలి నవ్వుతో..
అను : ఏంటి ఇవ్వాళ ఏమనవా, కావాలంటే ఇంట్లో చెప్పుకో మహా అయితే ఇంకో రెండు దెబ్బలు ఏస్తారు అంతేగా..
ఆదిత్య : చూడు అనురాధ నీ జీవితం నీ ఇష్టం నువ్వెవరితొ అయినా తిరుగు నాకు అనవసరం, నాకు నీతో గొడవపడాలని లేదు కుదిరితే ఫ్రెండ్స్ లా ఉందాం..
ఈలోగా కార్ వచ్చింది, డోర్ తీసి ఎక్కి కూర్చున్నాను ఇవ్వాళ నాన్నే వచ్చాడు.. అను కూడా ఎక్కింది ఇద్దరం సైలెంట్ గా ఉండటం చూసి “ఏమైంది?” అన్నాడు.
ఆదిత్య : ఎందుకు నాన్నా రోజు మీరో మావయ్యో రావడం మీ ఆఫీస్ లో ఎంతమంది డ్రైవర్స్ ఉన్నారు ఎవరో ఒకరిని పంపించొచ్చు కదా?
నాన్న : అలాగా, సరే నీ సలహా నాకు ఇచ్చావ్ గా అలాగే మావయ్యకి కూడా ఇవ్వు.
ఆదిత్య : అలా కాదు మీకు అంత కష్టం ఎందుకని.
నాన్న : అది అంతే బైట పనులు మాకు ఎన్ని ఉన్నా ఇంట్లో పనులు మనమె చేసుకోవాలి.. రేపు ఒక వేళ మేమిద్దరం బిజీ అవుతే నువ్వే చూసుకోవాలి అంతే కానీ పనోళ్ళకి చెప్తా అంటే కుదరదు.
ఆదిత్య : అలాగేలే నాన్నా ఇక పోనీ.
ఆల్రెడీ ఎగ్జామ్ రాసి అలిసిపోయిన నేను తినేసి ఏం మాట్లాడకుండా నా రూమ్కెళ్ళి పడుకున్నాను…
000000
ఇంట్లోకి రాగానే మంజుల మంచినీళ్లు అందించింది, సరిత కూడా వచ్చి సోఫాలో వాళ్ళ అన్నయ్య పక్కన కూర్చుంది.
రాజు : వాడు ఎందుకో కోపంగా ఉన్నాడు.
మంజుల : నాకేం అలా అనిపించలేదే..
సరిత : ఎందుకు, ఏమైంది?
రాజు : ఏమో వాడి మనసులో ఏముందో వాడు ఎప్పుడైనా చెప్పాడా… మనమూ కనుక్కోలేం.. ఏదో జరిగింది మొత్తానికి.. అనూకి తెలుసేమో.
సరిత : అనూ…అనూ…
అను : గోళ్లు తీసుకుంటున్న అనూ నెయిల్ కట్టర్ తొ వచ్చి “ఏంటి మా?”
సరిత : మీరిద్దరూ ఏమైనా గొడవ పడ్డారా?
అను : లేదే..
సరిత : ఏం లేదు ఆదిత్య కోపంగా ఉంటేనూ…
అను : నీతో ఏం చెప్పలేదా??
సరిత : ఏంటి.. ఏమైంది మళ్ళీ ?
అను : అది కాదు.. అన్నీ నీతో చెప్పుకుంటాడు కదా, దీని గురించి ఏం చెప్పలేదా?
సరిత : లేదు..సరే నువెళ్ళు..
రాజు : వాడే సెట్ అవుతాడు లే, వదిలేయ్.
0000000
అనూ వచ్చి నా బెడ్ పక్కన ఉన్న తన బెడ్ మీద కూర్చుంది..
అను : ఏంటి మా అమ్మకి చెప్పి నన్ను కొట్టించవా?
నేనేం మాట్లాడలేదు అటు తిరిగి పడుకున్నాను, అను కూడా అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
రాత్రి తినడానికి అందరం కూర్చున్నాం నేను సైలెంట్ గా తినడం చూసి…
సరిత : ఏంట్రా ఆది ఒంట్లో బాలేదా అలా ఉన్నావ్?
ఆదిత్య : లేదత్తా బానే ఉన్నాను.. కొంచెం తలనొప్పిగా ఉందంతే..
సరిత : తిన్నాక టాబ్లెట్ ఇస్తాను వేసుకుని పడుకో..
ఆదిత్య : అలాగే..
అమ్మ అందరికి గాజు గ్లాసుల్లో థంసప్ పోసింది, తినేసి తాగుతూ ఉంటే…నాన్న పిలిచారు..
రాజు : ఆది నెక్స్ట్ ఏ కాలేజీ చూసుకున్నారు ఏమైనా ప్లాన్ చేశారా, ఇద్దరు ఒకే గ్రూప్ తీసుకోండి..
సరిత : అదేంటి అన్నయ్య మళ్ళీ మొదటికొచ్చావ్ ఆల్రెడీ అనుకున్నాంగా ఇద్దరు డాక్టర్స్ అవ్వాలని.. ఇంకేం గ్రూప్ bi.pc తీస్కుంటారు అంతేగా.. అని నన్ను అనూని చూసింది… అను తల ఊపింది.
ఆదిత్య : లేదు నేను mpc తీసుకుందామనుకుంటున్నా నాకు అదే ఇష్టం.
అమ్మ : ఏంటి?
సరిత : అదేంట్రా మొన్నటిదాకా డాక్టర్ అవుతా అన్నావ్ ఇప్పుడేంటి అలా అంటావ్, అనూ కంటే నీకే ఎక్కువ మార్కులు వస్తాయి అలాంటిది నువ్వు ఇంజనీరింగ్ కి వెళ్తావా వద్దు.